Afgelopen vrijdag was het warmetruiendag. Het was alleen vrij warm voor een warme trui en leek eerder op rokjesdag. Wie mij een beetje kent, weet bovendien dat ik graag in een t-shirt loop. Ook als het vriest.
Daarbij is een warme trui bij ons sowieso drie bruggen te ver. Laten we eerst maar eens beginnen met sokken en lange mouwen.
Niets voor mij
Het idee van warmetruiendag is dat je de verwarming een graadje lager zet en je iets warmer aankleedt. Zo verminder je de co²-uitstoot (met wel 6%) én verlaag je de stookkosten, terwijl je het toch net zo warm hebt. Een werkelijk briljant idee, dat moet door een genie zijn bedacht.
Toch is het hele warmetruiendag-principe niets voor mij. Ik heb het niet snel koud, en als ik de verwarming nóg een graad lager dan ik het liefst al doe, dan bevriezen de leidingen en hangen de ijskristallen aan de binnenkant van ons raam. Nee, een graadje lager voegt bij mij niet zo veel toe; ik stook sowieso al twee graden lager.
Familie koukleum
Daarbij loop ik in de winter regelmatig rond in een t-shirt. Maar dat is alleen omdat mijn zelfbeeld rondlopen in mijn zwembroek zonder shirt nogal confronterend vind. Bij de rest van het gezin is dat wel anders. Sowieso heeft de helft van het gezin geen enkele gen van mij geërfd, en de jongste aanwas slechts de helft.
En daarom kruipen zij onder dekentjes op de bank, warmen ze kersenpitten op voor in bed, gaan in een slaapzak onder de deken liggen of drinken ze thee op kooktemperatuur (door een loden pijp). En als ik ‘s ochtend al twee uur beneden zit (met de verwarming nog steeds op 17 graden), is de eerste vraag steevast of de verwarming al aan staat.
Blote voeten
En het gekke? Ze trekken wel allemaal hun sokken uit. Terwijl tenen het eerste koud worden (bij mij althans) en sokken in essentie toch bedoeld zijn om je voeten warm te houden. Bijkomende voordelen zijn natuurlijk het tegenhouden van zweetlucht en voorkomen dat je uitglijdt (met van die anti-slip-voetjes eronder).
Maar dat is bij ons in huis geen reden: onze voeten ruiken naar rozenblaadjes en we houden van stinkkaasjes. Daarom blijft het een vreemde gewaarwording: je sokken uittrekken en vervolgens op alle mogelijke manieren proberen het warm te krijgen. Misschien is het een soort barefeet-oergevoel.
Vreemde snuiter(s)
Wie hier de vreemdste snuiter is, laat ik aan jou, maar ik neem dat lot graag op me. Het zijn namelijk ook (oud-)collega’s die me erop wijzen dat ik in een t-shirt rondloop terwijl het buiten vriest.
Alsof dat betekent dat ik dan buiten ook geen jas aantrek. Maar eerlijk is eerlijk, in de winter een korte broek en een t-shirt aan, dat is misschien wat gek voor de buitenwereld. Dus vooruit, ik ben de vreemde snuiter. Maar wel eentje met sokken aan!
Korte-broek-blote-voeten-warmetruiendag
In ons huis staat de verwarming eigenlijk nooit boven de 19 graden, en ik weet dat ik daarin de klimaatdrammer ben. Maar stel dat we toch een keer bedenken de thermostaat een graadje hoger te zetten, dan trekken we zeker eerst een warme trui aan.
Maar wel zonder sokken en in een korte broek.